Sew4NICU | Veel gestelde vragen | Initiatieven | Sponsors | Ziekenhuizen | Ervaringen
Abbieke’s Gift
Geschiedenis | NICU Dagboek | Patronen | Foto’s
Waarom heb ik Abbieke’s Gift opgezet?
Zoals velen van jullie misschien wel weten is ons dochtertje Abigail in oktober van 2014 prematuur geboren.
Sabrina van Doesburg is initiatiefneemster van “Abbieke’s Gift” en mama van Abbigail
De zwangerschap begon goed maar rond 11 weken bleek ik een hoge bloeddruk te hebben. Met 13 weken was ik op controle bij onze verloskundige en die stuurde ons dezelfde dag nog door naar het ziekenhuis in Tiel om onder controle te komen van een gynaecoloog. Vanaf dat moment werd ik iedere 3 weken gecontroleerd en werd de groei van ons kindje nauwlettend in de gaten gehouden. Met medicijnen kregen we mijn bloeddruk onder controle.
In de 28e week van mijn zwangerschap ging het echter mis. Dinsdag overdag ging eigenlijk alles goed maar in de nacht kreeg ik 2 zware insulten. Pijn pijn pijn en woensdag direct naar de gynaecoloog gegaan. Met spoed opgenomen in Tiel en met de ambulance samen met mijn partner Reinoud doorgebracht naar het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven. Daar bleek dat wat mijn huisarts en gynaecoloog 2 weken eerder voor griep hadden aangezien (heel mijn gezin geveld) zwangerschapsvergiftiging geweest te zijn. Dit heeft zich ontwikkeld tot ernstige HELLP en leidde tot een levensgevaarlijke situatie. Dankzij de uitstekende zorg op de OHC in Veldhoven zijn zowel mijn kindje als ik door de nacht gekomen maar donderdag 16 oktober is ons kindje dan toch gehaald, om mijn en haar leven te redden.
Te vroeg geboren
Onze kleine Abigail, 12 weken te vroeg en met een groeiachterstand van 3 weken, zij was vergelijkbaar met een kindje van 25 weken en slechts 780 gram.. zo petitte…
Op de Nicu deden artsen en verpleegkundigen wat zij konden voor onze kleine kanjer. Abigail vocht voor haar leventje en ik herstelde op de OHC. Zodra ik daar ontslagen werd konden wij terecht in het Ronald McDonald huis aldaar zodat wij in de eerste 3 weken van haar leventje dicht bij haar konden zijn. Dag en nacht. Onze 2 oudste kinderen werden in die weken opgevangen door hun opa zodat wij voor de kleinste konden zorgen. Van 2 lieve naaivriendinnen Linde en Lies kregen wij zelf ook dekentjes voor Abigail zodat wanneer wij naar huis moesten om te slapen, er toch iets van onze warmte bij haar kon blijven.
Nadat Abigail stabiel genoeg was werd zij overgebracht naar een ander ziekenhuis en kwamen haar papa en ik weer in ons eigen huis. Na nog een week moest papa weer aan het werk maar mocht in de middagen naar huis. Ik ging zodra Amy en Jordy naar school gingen naar het ziekenhuis en probeerde tegen 16.00 uur weer naar huis te gaan zodat ik voor hen zorgen kon. Reinoud kwam tegen 15.00 in het ziekenhuis aan en bleef dan vaak tot 23.00 uur bij Abigail. Zo ook in het ziekenhuis in Tiel waar zij 3 weken later naartoe mocht. Daar gaf ik de mama van het kindje dat bij Abigail op de kamer verbleef ook een lekker warm dekentje om te kunnen buidelen. Daar was ze zó door ontroerd!
| Abigail zoals ik haar voor het eerst mocht aanschouwen in haar glazen huisje… |
Onze Abigail, ze heeft zo hard gevochten in haar glazen huisje en met veel zorg en liefde van zowel ons als al het medisch personeel in wel 3 verschillende ziekenhuizen mocht zij op 19 december 2014 dan eindelijk naar huis!
Inmiddels is zij een gezellige peuter van 1 jaar en gaat het ontzettend goed met haar! Ze is nog erg fijn maar verder is in niets te merken aan haar dat ze 3 maanden te vroeg is geboren en al een hele geschiedenis heeft!!
| Abigail die eergisteren het pakje voor Alyssa even mocht passen. |
Dekentjes
Wat ons in de Nicu direct opviel was de hartelijke warmte waarmee ze vanaf de eerste dag omringt werd. Zelfgemaakte dekentjes waar ze warm onder kon slapen. Een slinger gemaakt door een verpleegkundige met haar naam erop en een lief gehaakt inktvisje die lekker warm tegen haar buikje lag en tentakels om vast te houden.
Kleine gebaren maar voor ons betekende dat zó veel! Ik beloofde de verpleging dat wanneer ik weer hersteld was, ik ook dekentjes voor in de couveuse en grotere dekens om onder te buidelen zou maken.
Dat uitte zich uiteindelijk in Abbiekes Gift. Kleine dekentjes voor de prematuurtjes op de NICU in Veldhoven.
